Tat Tvam Asi

Mijn lievelingsvakken op school waren Nederlands en Geschiedenis. De verhalen van bevlogen leraren vormden de basis voor mijn brede belangstelling en niet aflatende nieuwsgierigheid. A.L. Snijders, voormalig docent Nederlands (helaas niet de mijne) is de bedenker van het ’ zkv’, het zeer korte verhaal.  Zijn stukjes verschijnen in de VPRO-gids, De Standaard, de zogenaamde Graslijst en op de website van KRO/NCRV.

In 2006 verscheen de eerste bundel zkv’s. Sindsdien ben ik fan en bewonderaar. Snijders schrijft vrijwel dagelijks over zijn eenzame leven in de Achterhoek, zijn lezingen, ontmoetingen met zonderlinge figuren, citeert moeiteloos dichters en Chinese wijsgeren en heeft een uitgesproken mening over eigentijdse onderwerpen en gebeurtenissen.

Tat Tvam Asi (Sanskriet en betekent Dat Ben Jij) bevat 337 zkv’s, geschreven in 2019 en 2020. Ik lees ze meestal in bed. Goed voor mijn nachtrust! Ondanks herhalingen verrast zijn werk altijd: een bijzondere zinswending, opstandig, humoristisch, woedend, maar ook liefdevolle herinneringen aan vroeger en met open oog en oor voor de natuur rond zijn ‘stilstaande’ huis. Ik hoor zijn karakteristieke stem en zie zijn ruige kop voor me. (Deze tekst schreef ik op maandagochtend 7 juni. ’s Avonds las ik dat Snijders die ochtend was overleden).

“Het was een roerig gezelschap dat mijn verjaardag vierde, ik was er zelf ook. Er waren vrienden die ik nauwelijks kende, maar die toch mijn vrienden bleken te zijn. Sommigen kwamen te voet, er waren er ook die met de fiets of met de auto waren gekomen, één kwam te paard. Deze laatste is een zonderling, hij woont in een bos dat zijn eigendom is.”